Biography of Mahatma Gandhi

Mohandas Karamchand Gandhi (/ˈɡɑːndi, ˈɡæn-/;[2] Hindustani: [ˈmoːɦənd̪aːs ˈkərəmtʃənd̪ ˈɡaːnd̪ʱi] ( listen)); (2 October 1869 – 30 January 1948) was the leader of the Indian independence movement against British rule. Employing nonviolent civil disobedience, Gandhi led India to independence and inspired movements for civil rights and freedom across the world. The honorific Mahātmā (Sanskrit: "high-souled", "venerable")[3]—applied to him first in 1914 in South Africa[4]—is now used worldwide. In India, he is also called Bapu (Gujarati: endearment for "father",[5] "papa"[5][6]) and Gandhiji. He is unofficially called the Father of the Nation.[7][8]

Born and raised in a Hindu merchant caste family in coastal Gujarat, western India, and trained in law at the Inner Temple, London, Gandhi first employed nonviolent civil disobedience as an expatriate lawyer in South Africa, in the resident Indian community's struggle for civil rights. After his return to India in 1915, he set about organising peasants, farmers, and urban labourers to protest against excessive land-tax and discrimination. Assuming leadership of the Indian National Congress in 1921, Gandhi led nationwide campaigns for easing poverty, expanding women's rights, building religious and ethnic amity, ending untouchability, but above all for achieving Swaraj or self-rule.

Gandhi famously led Indians in challenging the British-imposed salt tax with the 400 km (250 mi) Dandi Salt March in 1930, and later in calling for the British to Quit India in 1942. He was imprisoned for many years, upon many occasions, in both South Africa and India. Gandhi attempted to practice nonviolence and truth in all situations, and advocated that others do the same. He lived modestly in a self-sufficient residential community and wore the traditional Indian dhoti and shawl, woven with yarn hand-spun on a charkha. He ate simple vegetarian food, and also undertook long fasts as a means of both self-purification and social protest.

Mohandas Karamchand Gandhi (/ ɡɑːndi, ɡæn - /; [2] Hindistani: [moːɦənd̪aːs kərəmtʃənd̪ ɡaːnd̪ʱi] () dinlemek); (Ekim 1869 2-1948 30 Ocak) İngiliz yönetimine karşı Hint bağımsızlık hareketinin lideri oldu. Şiddet içermeyen sivil itaatsizlik istihdam, Gandi Hindistan'ı bağımsızlığına kavuşturmuş ve dünya üzerinde vatandaşlık hakları ve özgürlük savunucularına ilham kaynağı olmuştur. yüceltici Mahatma (Sanskritçe: "Yüksek ruhlu", "saygıdeğer") [3] [4] Güney Afrika'da 1914 yılında ilk ona -Uygulamalı şimdi dünyada kullanılan -etkili. ve Gandhiji: ( "baba", [5] "baba" [5] [6] için endearment Gujarati) Hindistan'da, o da Bapu denir. O gayri resmi Ulusun Babası denir. [7] [8]

Inner Temple, Londra'da doğup, batı Hindistan kıyı Gujarat Hindu tüccar kast ailede büyüdü ve hukuk eğitimi almış, Gandi ilk sivil haklar için hintli toplumun mücadelesinde, Güney Afrika'da bir gurbetçi avukat olarak şiddet içermeyen sivil itaatsizlik istihdam . 1915 yılında Hindistan'a döndükten sonra aşırı arazi vergisi ve ayrımcılığa karşı protesto köylüler, çiftçiler ve kentsel işçiler örgütleme işini. 1921 yılında Hint Ulusal Kongresi'nin liderliğini varsayarsak, Gandi, yoksulluğu hafifletilmesi dini ve etnik dostluğu inşa, kadın haklarının genişletilmesine, dokunulmazlık sonlandırmak için ülke çapında kampanyalar açtı, ancak Swaraj'ımızı veya özerklik elde etmek için her şeyden önce.

Gandi, ardından da British O çok kez üzerine uzun yıllar hapsedildi 1942 yılında Hindistan'ı terketmelerini istedi çağrısında 1930 yılında 400 km (250 mil) Dandi Tuz Yürüyüşü ile İngiliz-dayatılan tuz vergisi zorlu içinde Hintlileri açtı Güney Afrika ve Hindistan hem de. Gandi her durumda şiddetsizliği ve gerçeği uygulamaya teşebbüs ve diğerleri aynı şeyi savundu. O kendi kendine yeten bir yerleşim toplumda alçakgönüllülükle yaşadı ve iplik bir charkha el-bükülmüş ile dokunmuş geleneksel Hint dhoti ve şal, giydi. O basit vejetaryen yemek yedik ve aynı zamanda arınma ve sosyal protesto hem aracı olarak uzun oruçları üstlenmiştir.